Nooit van het woord slufteren gehoord? Klopt, ik ook niet. Ik zal zeggen hoe het is ontstaan.
In het najaar waren Kees en ik twee dagen op Texel, in de buurt van de Slufter. De Slufter is een uniek oogstrelend struingebied dat in open verbinding staat met de Noordzee. In de vorige eeuw wilde men hier een landbouwpolder maken, maar dat is niet gelukt. Nu stroomt het zoute zeewater een heel eind vrij het land in en komt zo in aanraking met het zoete water vanuit de duinen. Verrassend is dat bepaalde planten en dieren in deze mix van zout en zoet best kunnen aarden: veerkracht in de natuur!
De waterslurf landinwaarts is door eb en vloed continu in beweging en steeds wisselend gevuld. Dat maakt dat wanneer je begint met een wandeltocht, je op de terugweg voor verrassingen komt te staan.
Al ‘slufterend’ liepen wij daar tegen aan. Bij aankomst op het eiland zetten we onze fiets bij ‘de Sluftertrap’ en reden met de auto door naar ons vakantiehuisje. Met de bedoeling lopend langs het strand terug te gaan om onze fietsen op te halen… Maar oeps, bij de slufter aangekomen bleek de slufterslurf zo vol water te staan, dat we alleen met onze ogen 'de Sluftertrap' konden bereiken, maar niet met onze benen. Eén optie dus: terug naar de eerstvolgende duinovergang.
Zoals altijd raap ik iets op uit de natuur wat ik kan koesteren: een schelp, een steen, een veer of wat dan ook. Souvenirs! Maar ook gedachten liggen er voor het oprapen. Het gedachtesouvenir van de slufter is: ‘niets is wat het lijkt’. Bovenaan de sluftertrap staande lijkt het of je zo rechtstreeks naar de zee kunt lopen, maar onderaan gekomen blijkt het een kronkelend pad langs slingerende kreken en diepe beken. Je denkt overzicht te hebben, inzicht te hebben, maar gaandeweg ontdek je dat wat je verwachtte niet overeenkomt met de werkelijkheid.
Is het bij mensen niet idem dito? In het omgaan met mensen komt de sluftergedachte vaak boven drijven: ‘niets is wat het lijkt’. Dat helpt mij om niet te oordelen over een ander, om niet te kijken naar wat voor ogen is, maar te slufteren: voorzichtig zijn met interpretaties. Meestal is het verrassend anders.
Slufteren: ik maak er een nieuw werkwoord van. Het is zoveel mooier dan oordelen.
Een bericht ontvangen als mijn nieuwe blog er is?
Meld je aan en blijf op de hoogte